1. Tio, kio okazas: stranga okazo trafis min (Z); vi tremas pro okazo la terura (Z); la okazo konfirmis la suspekton; la interligo de la okazoj.
   akcidento, epizodo, evento, incidento, sperto, fariĝo, travivaĵo.

2. Difinita aparta cirkonstanco: en plej bona okazo ni povos alveni nur noktomeze; en tiaj okazoj ni uzas la finiĝon 'n' (Z); por tre multaj okazoj ambaŭ esprimoj ŝajnas al mi egale bonaj (Z); por la okazo, se iu volos [...] (Z); forlasi iun sufikson [...] ni povas nur en tiaj okazoj, se la neceseco de la sufikso estas iom duba (Z); en tiuj tre maloftaj okazoj, kiam ni povas timi malkompreniĝon (Z); komitato, kiu, en ekstrema okazo, povus ĉiam [...] (Z).

3. Favora, helpa cirkonstanco, ebliganta fari ion: okazon kaptu ĉe l' kapo, ĉar la vosto estas glita (Z); fordormi la okazon (Z); tiaspecan okazon mi ne volas preterlasi (Z); li atendas, ke la okazo venu al lia nazo (Z); okazo kreas ŝteliston (Z); se la naskiĝo de homo estas produkto de bruta ekdeziro, de simpla okazo [...] (Z); mi uzas nun la bonan okazon, por [...] (Z); uzante la okazon, mi sciigas, ke [...] (Z); tio donis al mi la okazon turni la atenton de niaj amikoj sur [...] (Z); li havis la okazon vidi Hispanujon (Z); mi ne havis okazon paroli E-e kun fremduloj (B); estus al mi agrable, se vi volus ĉe okazo komuniki mian leteron al [...] (Z).

4. = kazo 3: tio estis bela okazo de hemiplegio (B).

1. En tia okazo, ĉe la okazo: okaze de tio, mi deklaros, ke [...] ; mi okaze uzos vian afablan permeson.

2. Pro la okazo: oni iluminaciis okaze de la nacia festo.

3. Senplane, depende de hazardo: okaze mi iris sur la strato (B); la naturaj lingvoj konstruiĝis okaze kaj senkonscie (Z).

okazi

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj

Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto

Ankaŭ vidu:

Iel rilatitaj: