• antikva

  • Ekzistinta k de long e ne plu ekzistanta: la antikva greka lingvo (la helena): legendo el la tempo antikva (Z); ili rekonstruos la antikvajn ruinojn (X); ĝis la nuna tempo ili agas laŭ la moroj antikvaj (Z); demeti de si la antikvan Adamon (Z) (plibonigi la konduton); la antikve droninta trezoro de la Nibelungoj (Z).
  • praa, arkaika, alta.
  • Tro mal nov a, malmodern a: antikva modo.
  • antikvaĵo
    Tre malnova objekto: kolektanto de antikvaĵoj.
  • antikvaĵisto
    Vendisto de antikvaĵoj.
    brokantisto.
  • antikveco
  • Eco de tio, kio estas antikva: la antikveco de tiu sepulto estas certigita de la objektoj, kiujn ĝi entenis.
  • Tempo, epoko antikva: en la plej malproksima antikveco (Z); la klasika antikveco (helena-romana).
  • antikvulo
    Tiu, kiu vivis en la antikva tempo.

  • Esprimoj:


    Kelkaj kunmetaĵoj:


    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:


    Rilatitaj vortoj:


    Iel rilatitaj:

    Argx Arkadix Cezarex Cilicix agorx akademix antikvx brokantx cestx cinikx klasikx kulturx kuriozx longx modernx novx