citrono

*citron/o

[ BOTANIKO] frukto de citronujo; bero elipsoida aŭ ovoforma, pure flava, kun dika ŝelo, uzata en kuirarto, nedisigebla de la frukta karno, kies acideta suko estas elpremata k uzata por trinkaĵoj aŭ manĝaĵoj, dum la frukto mem ordinare ne estas manĝata. [VIDU] citronpremilo.
  • citronujo, citronarbo
    Fruktarbo, kultivata en sufiĉe varmaj regionoj por citrono k por ligno uzata en fajna meblofarado. SIN. limono.
    citruso, limeo, limedo.
  • citronflava
    Havanta la koloron de matura citrono.
  • verda citrono
    Limeo.
    citrono

    citrono


    Iel rilatitaj:

    BOTANIKO abrotanx acidx arbx cimbopogonx citronelx flavx fruktx lignx limex meblx sukx trinkx