vervo

verv/o (3)

Inspira, fervora, vigla maniero de verkado, parolado, pentrado, komponado: kun vervo li ĵetis sur la paperon la skizon de sia dramo; li improvizas kun neelĉerpebla vervo; polemiki kun vervo.
  • verva
    Plena de vervo: verva parolado; (f) la vivo alprenis novan kaj pli vervan perspektivon; li verve elpensis historiojn kaj anekdotojn.
  • senverva
    Tia, ke oni tie ne sentas fervoran viglecon: senverva romano.

    vervx

    Iel rilatitaj:

    fajrx verkx