karoto

*karot/o

  1. [BOTANIKO] Sp. de daŭko (Daucus carota), dujara, specife odora herbo kun pivotradiko ligneca kaj blanketa ĉe la sovaĝaj formoj, karna kaj oranĝa (pli malofte blanka aŭ viola) ĉe la kultivataj formoj; hejma en SU Azio, N Afriko kaj Eŭropa; multaj kf-oj kultivataj en la tuta mondo por radiko manĝata kruda aŭ kuirita.
  1. [KOMUNUZO] La manĝebla radiko de karoto 1.
  1. [GEOLOGIO] Borspecimeno.
  • karoteto
    Kf. de karoto 1, kun malgranda radiko sube stumpiĝinta.

    karot/o

    REVO: [karot]
    apiacoj (Daucus).legomo.manĝebla.planto.radiko.
    botaniko. kuiri.

    Iel rilatitaj:

    apix botanikx daŭkx kuirx legomx