kaduka
*kaduk/a
- (io) Malfortika, baldaŭ falonta pro malnoveco: kaduka dometo (Z), barilo (Z); mizeraj kadukaj kabanoj (Z); malmodernaj kadukaj balkonoj (Z); vilaĝa dometo en tia kaduka stato (Z).
velka, kliniĝi, ruiniĝi, ŝanceliĝema.
- (iu) Malforta, baldaŭ mortonta pro maljuneco: mia patro estis neniel kaduka, kiam li mortis (Z); miaj kadukaj ostoj iru en la tombon kun ĝojo! (Z); tiel mi atakos tiun ĉi kadukan vivon! (Z); tremanta kaduka korpo (Z).
kaĥeksia, kripla.
- (io) Malfirma, nesekura, baldaŭ finiĝonta: kadukaj esperoj (B); kaduka pruvo (Z); homaj intencoj estas kadukaj kompare kun la dekreto de l' ĉielo (B); sen mi viaj (monaj) aferoj estis tre kadukaj (Z); entrepreno en kaduka stato.
efemera. [VIDU] fiaski.
- (io) Perdinta sian juran efikon pro transpaŝo de difinita templimo, malvalidiĝinta: kaduka klaŭzo.
kaduki (ntr) (Z)
Esti en kaduka stato. kadukaĵo
Io kaduka; kaduka parto de io. kadukeco
Stato de iu aŭ io kaduka: muroj estas ĉarmaj nur en kadukeco.
agonio, krepusko. kadukigi
Meti en staton kadukan: tiu ĉi lasta leĝo kadukigas la antaŭan proceduron. kadukiĝi
Iĝi kaduka: homoj kadukiĝintaj morale kaj mense (Z); ĉu, kiam mi kadukiĝis, mi havus ankoraŭ volupton? (X); kadukiĝinta rajto. kadukulo
Homo kaduka: en iliaj tribaj estis neniu kadukulo (X).
grizulo. kadukulejo
Domo, kie oni zorgas pri la kadukuloj: mizerulo, kiu en nia kadukulejo malfacile elspiris sian animon (Z); kuratoro de kadukulejo (Z). aĝokaduka (Z)
Kaduka 2. menskadukeco
[MEDICINO] Senkonsciiga malsano de la tro maljunaj homoj.
Iel rilatitaj:
agonix
aĝx
aŭtunx
dekadencx
junx
konstrux