-eg

*-eg/


I- Sufikso esprimanta plej altan gradon de grandeco aŭ intenseco, ordinare kun specialigo de la ideo enhavata en la radikvorto; belega, ventego, buŝego, pelegi, ridegi; pafilego estis ne pafilo granda, sed tio, kion ni nomas nun kanono.
RIM. 1 En kelkaj vortoj tradiciaj (ekz. kortego) aŭ ark-aj (ekz. brulego, pafilego), 'eg' formas novajn leksikajn unuojn, kies signifo distancigas de la rad..
RIM. 2 En kelkaj vortoj, 'eg' povas esprimi nuancon de malŝato: buŝego, piedego, ungego (de bestoj); manĝegi, knabego.
et, RIM.
  • II- Memstare uzata morfemo:
  • ega
    1. Plej forta, plej intensa, ekstrema: ega entuziasmo.
    1. [MUZIKO] (pp intervalo) Duondute pli granda ol maĵora aŭ perfekta.
  • egeco
    Plej alta grado.
    kulmino, paroksismo, zenito.

    -eg

    PMEG: [eg]
    ekstrema. -et. forta. intensa. kulmino. maĵora. malŝati. paroksismo. sufikso. zenito.
    granda.

    Iel rilatitaj:

    aŭgmentativx grandx